"ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ / ΠΡΟΣΑΓΩΓΩΝ" Η συχνή πάθηση των ποδοσφαιριστών.

​

Το σύνδρομο κοιλιακών - προσαγωγών ή αθλητική ηβαλγία.

Είναι μία πάθηση η οποία απασχολεί κυρίως τους άνδρες (3/4), αθλητές (2%-7% των αθλητών) και ποδοσφαιριστές (12-13% των παικτών), λογω των απότομων αλλαγών κατεύθυνσης κατα την άθληση.

 Χαρακτηρίζεται από πόνο στη βουβωνική περιοχή χαμηλά και με επεκτάσεις στο ριζομήριο. 

Οι ασθένεις εχουν πόνο κατά τις αθλητικές δραστηριότητες (η πάθηση εχει επίπτωση στίς αποδόσεις τους), δυσκολία έγερσης απο το κρεβάτι ή από την καρέκλα. Πολλές φορές αναφέρουν πόνο στον βήχα , το φτερνισμα ή τις σεξουαλικές δραστηριοτητες.

Η διαφορική της διάγνωση είναι δύσκολη, δεδομένης της πολυπλοκότητας της ανατομίας της περιοχής, και πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί από την αρθρίτιδα των ηβικής συμφυσης, από την βουβωνοκήλη, καθώς και σύνδρομα παγίδευσης νεύρων (οπως τής παγίδευσης του θυροειδούς νεύρου), την οσφυαλγία,

το σύνδρομο αυχενοκοτυλιαίας πρόσκρουσης και άλλη παθολογική σημειολογία από την κάτω κοιλιά.

H κλινική εικόνα κατδεικνείει σημεία έντονης ευαισθησίας στην περιοχή απο όπου εκφύωνται οι τενοντες.

Στη διάγνωση μπορεί να βοηθήσει και η χρήση των υπερήχων όπου εμφανίζονται τεράστιες υγρικές συλλογές πέριξ των καταφύσεων.

Επίσης και η μαγνητική τομογραφία έχει την θέση της στην διαφοροδιάγνωση, αλλά σαν εργαλείο διαφοροδιάγνωσης άλλων παθήσεων παρακείμενων περιοχών.

Κόκκινο βέλος ο Ορθός κοιλιακός - Πράσινο βέλος το ηβικό οστό - διαφανές βέλος υγρική συλλογή

Οι θεραπείες με κλασικά μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα μυοχαλαρωτικά και βιταμίνη Β συνήθως δεν αποδίδει.

Εμείς σε πρώτη φάση χρησιμοποιούμε τον υπέρηχο για τη επιβεβαίωση της διάγνωσης (η οποία ειναι κυρίως κλινική), όπου είναι εμφανής η κακή κατάσταση των καταφύσεων των κοιλιακών και των εκφύσεων των προσαγωγών από την ηβική σύμφυση.
Κατόπιν εγχύεται στην περιοχη ειδικό και τενοντοπαθειες υαλουρονικό οξυ, και prp, με σκοπό να ενισχυθεί η ανάπλαση και η αποκατάστση της φλεγμένουσας περιοχης.
Η περίοδος αυτη συμπληρώνεται με ειδικές ασήσεις και φυσικοθεραπείες.

Σε πολύ επίμονες καταστάσεις η θεραπεία μπορεί να είναι και χειρουργική και είναι η ενίσχυση των κοιλιακών τοιχωμάτων με μια επέμβαση που σε πολλα μοιάζει με την επέμβαση τής βουβωνοκήλης.